ekspert (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɛkspɛrt], AS: [ekspert] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) specjalista w danej dziedzinie, osoba o teoretycznej i praktycznej znajomości danego tematu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ekspert	eksperci
dopełniacz	eksperta	ekspertów
celownik	ekspertowi	ekspertom
biernik	eksperta	ekspertów
narzędnik	ekspertem	ekspertami
miejscownik	ekspercie	ekspertach
wołacz	ekspercie	eksperci

przykłady:

(1.1) Tomek jest ekspertem w dziedzinie biotechnologii.

(1.1) Zasięgnąłem opinii eksperta.

(1.1) Szkolenie poprowadził zespół ekspertów z Warszawy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) biegły, fachowiec, opiniodawca, profesjonalista, rzeczoznawca, specjalista, zawodowiec, znawca; pot. fachman, fachura, spec

antonimy:

(1.1) amator, dyletant, laik

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) koneser

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ekspertyza ż

forma żeńska ekspertka ż

przym. ekspercki

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Experte, franc. expert^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pundit, expert
• arabski: (1.1) اختصاصي m (iḫtiṣāṣī), خبير m (ḫabīr)
• białoruski: (1.1) эксперт m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) экспэрт m
• bułgarski: (1.1) експерт m
• chiński standardowy: (1.1) jako przyrostek słowotwórczy: 家 (jiā)
• czeski: (1.1) expert m
• duński: (1.1) ekspert w
• estoński: (1.1) asjatundja
• fiński: (1.1) asiantuntija
• hebrajski: (1.1) אמן m (omán)
• hiszpański: (1.1) especialista m
• interlingua: (1.1) experto
• japoński: (1.1) jako przyrostek słowotwórczy: 家 (-ka)
• jidysz: (1.1) ידען m (jadn), מבֿין m (mejwn), מומחה m (mumche), קענער m (kener)
• kataloński: (1.1) expert m
• niemiecki: (1.1) Experte m
• norweski (bokmål): (1.1) ekspert m
• norweski (nynorsk): (1.1) ekspert m
• romániço: (1.1) experto
• rosyjski: (1.1) эксперт m
• słoweński: (1.1) ekspert m
• szwedzki: (1.1) expert w
• ukraiński: (1.1) експерт m
• wilamowski: (1.1) ekspert m

źródła:

ekspert (język duński)

wymowa:

Dania: [ægsˈpärt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ekspert

odmiana:

(1.1) en ekspert, eksperten, eksperter, eksperterne

przykłady:

(1.1) Det er omstridt, hvorvidt svampejægere bør kende de giftige arter, idet nogle eksperter fremhæver, at det er unødvendigt, hvis man kun indsamler arter, man kender.^[1] → Kwestią dyskusyjną jest, czy grzybiarze powinni znać trujące gatunki, gdyż niektórzy eksperci podkreślają, że jest to zbędne, jeśli zbiera się tylko znane sobie gatunki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ekspertise w

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. expertus

uwagi:

źródła:

ekspert (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ekspert

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ekspert (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ekspert

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ekspert (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) ekspert, specjalista^[1][2]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ekspertiza ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ekspert (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ekspert

odmiana:

(1.1) lp ekspert; lm eksperta

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: