znajomość (język polski)

wymowa:

IPA: [znaˈjɔ̃mɔɕʨ̑], AS: [znai ̯õmość], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. wiedza na jakiś temat, umiejętność

(1.2) utrzymywanie z kimś ogólnych stosunków

(1.3) relacja osób, opierająca się na utrzymywaniu ogólnych, niezbyt bliskich stosunków

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	znajomość	znajomości
dopełniacz	znajomości	znajomości
celownik	znajomości	znajomościom
biernik	znajomość	znajomości
narzędnik	znajomością	znajomościami
miejscownik	znajomości	znajomościach
wołacz	znajomości	znajomości

przykłady:

(1.1) Znajomość ortografii przydaje się każdemu.

(1.2) Znajomość z prezydentem miasta może przynieść korzyści.

(1.3) Ta znajomość przerodziła się w przyjaźń.

składnia:

(1.2) znajomość czego

(1.2) znajomość z kim

kolokacje:

(1.1) czynna / bierna znajomość języka • znajomość dziedziny / przedmiotu / zagadnienia

(1.3) długoletnia / krótkotrwała / przelotna / przypadkowa znajomość • znajomość bez znaczenia / brzemienna w skutki

synonimy:

(1.1) znanie się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zaznajomienie n, znajomy mos, znajoma ż, znajomości lm, znanie n, znawstwo n

czas. zaznajomić, znać, poznać dk., poznawać ndk.

przym. znajomy

przysł. znajomo

związki frazeologiczne:

po znajomości

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) knowledge
• arabski: (1.1) معارف
• białoruski: (1.1) веданне n, знаёмства n; (1.3) знаёмства n
• duński: (1.1) bekendtskab n; (1.2) bekendtskab n; (1.3) bekendtskab n
• esperanto: (1.1) kono
• jidysz: (1.1) קענען n (kenen), קענטעניש n (kentenisz), וויסן n (wisn), וויסנשאַפֿט n (wisnszaft)
• kaszubski: (1.2) znajemnota ż; (1.3) znajemnota ż
• rosyjski: (1.1) знание n, знакомство n; (1.2) знакомство n; (1.3) знакомство n
• ukraiński: (1.1) знання́ n; (1.2) знайо́мство n; (1.3) знайо́мство n

źródła: