zaznajomić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zaznajamiać)

(1.1) przekazać wiedzę o czymś
(1.2) skłonić do zawarcia znajomości z kimś

czasownik zwrotny dokonany zaznajomić się (ndk. zaznajamiać się)

(2.1) uzyskać wiedzę o czymś
(2.2) zawrzeć znajomość z kimś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
(2.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(2.1) Ponieważ jedną z osób, która otrzymywała ziemie była osoba niewidoma, ustanowiono dla niej plenipotenta. On zaznajomił się z dokumentem i przedstawił jego treść[1].
składnia:
(1.1-2) zaznajomić B. z N.
(2.1-2) zaznajomić się z N.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zapoznać
(1.2) zapoznać
(2.1) zapoznać się
(2.2) zapoznać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. znajomy m, znajoma ż, znajomość ż, zaznajamianie n, zaznajomienie n
czas. znać ndk., poznać dk., poznawać ndk., zaznajamiać ndk.
przym. znajomy
przysł. znajomie, znajomo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. za- + znajomy + -ić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. RD, Blisko Poznania, „Gazeta Poznańska”, 2004-04-21, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.