krótkotrwały (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkrutkɔˈtr̥fawɨ], AS: [krutkotr̦fau̯y], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) trwający przez krótki czas

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	krótkotrwały		krótkotrwała	krótkotrwałe	krótkotrwali	krótkotrwałe
dopełniacz	krótkotrwałego		krótkotrwałej	krótkotrwałego	krótkotrwałych
celownik	krótkotrwałemu		krótkotrwałej	krótkotrwałemu	krótkotrwałym
biernik	krótkotrwałego	krótkotrwały	krótkotrwałą	krótkotrwałe	krótkotrwałych	krótkotrwałe
narzędnik	krótkotrwałym		krótkotrwałą	krótkotrwałym	krótkotrwałymi
miejscownik	krótkotrwałym		krótkotrwałej	krótkotrwałym	krótkotrwałych
wołacz	krótkotrwały		krótkotrwała	krótkotrwałe	krótkotrwali	krótkotrwałe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) W akcie oskarżenia nie ma mowy o kradzieży, lecz jedynie o krótkotrwałym użyciu samochodu przez oskarżonego.

(1.1) Stąd funkcjonować tu mogły jedynie tajne organizacje spiskowe, najczęściej o krótkotrwałym żywocie, tropione przez policję^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) krótkotrwała przyjemność • pamięć krótkotrwała

synonimy:

(1.1) chwilowy, efemeryczny

antonimy:

(1.1) długotrwały

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krótkotrwałość ż

przysł. krótkotrwale

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. krótko + trwać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) short-lived, transitory, ephemeral
• arabski: (1.1) زائل
• białoruski: (1.1) кароткачасовы
• bułgarski: (1.1) краткотраен, малотраен, кратковременен
• duński: (1.1) kortvarig, kortlivet
• esperanto: (1.1) mallonga
• hiszpański: (1.1) breve
• niemiecki: (1.1) kurzlebig, vergänglich
• norweski (bokmål): (1.1) kortvarig, kortlivet, kortliva
• norweski (nynorsk): (1.1) kortvarig, kortliva
• rosyjski: (1.1) кратковременный
• szwedzki: (1.1) kortvarig
• ukraiński: (1.1) короткочасний

źródła: