użycie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [uˈʒɨʨ̑ɛ], AS: [užyće], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) skorzystanie z czegoś, zastosowanie, posłużenie się czymś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik użycie użycia dopełniacz użycia użyć celownik użyciu użyciom biernik użycie użycia narzędnik użyciem użyciami miejscownik użyciu użyciach wołacz użycie użycia - przykłady:
- (1.1) Specyficzną metodą pracy z autohipnozą jest użycie kaset z odpowiednio nagranymi sesjami.
- (1.1) To słowo wyszło z użycia już dawno temu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) opis / sposób użycia • użycie komercyjne / niekomercyjne • coś/ktoś decyduje o użyciu czegoś
- synonimy:
- (1.1) zastosowanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. używanie n, użytek m, użyteczność ż, używka ż, używalność ż
- czas. użyć dk., używać ndk.
- przym. użytkowy, użyteczny, używany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od użyć
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: używanie
- angielski: (1.1) use, usage
- chiński standardowy: (1.1) 用 (yòng)
- duński: (1.1) brug w
- esperanto: (1.1) uzado
- kornijski: (1.1) us m
- łaciński: (1.1) usus, usurpatio
- niemiecki: (1.1) Gebrauch m
- rosyjski: (1.1) использование n
- szwedzki: (1.1) bruk n
- wilamowski: (1.1) gybrojcha
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.