używka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [uˈʒɨfka], AS: [užyfka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) produkt spożywczy, zwykle nie mający wartości odżywczej, działający pobudzająco na organizm ludzki[1]
- (1.2) pot. coś, co było już używane
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik używka używki dopełniacz używki używek celownik używce używkom biernik używkę używki narzędnik używką używkami miejscownik używce używkach wołacz używko używki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.2) nówka
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) kawa, tytoń, alkohol, snus, betel, marihuana, tabaka
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. używanie n, użycie n, użytkownik m, użytkowniczka ż, użytek m, użytkowanie n
- czas. używać ndk., użyć dk., użytkować ndk.
- przym. używkowy, użytkowy, używany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stimulant, drug
- fiński: (1.1) nautintoaine
- kaszubski: (1.1) smacznik m
- włoski: (1.1) stimolante m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.