użytkować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌuʒɨtˈkɔvaʨ̑], AS: [užytkovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik

(1.1) korzystać z czegoś (budynku, lokalu)
(1.2) korzystać z czegoś w sposób racjonalny, przynoszący korzyści
odmiana:
(1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) użytkować budynek / lokal
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. użyteczność ż, użytkowniczka ż, użytkowanie, użytek, użytkownik, używka, używalność
przym. użytkowy, używany, użyteczny
czas. używać
ims. używany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • esperanto: (1.1) utiligi
  • nowogrecki: (1.1) χρήση (hrisi)
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.