znanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈznãɲɛ], AS: [znãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) posiadanie informacje na czyjś temat, być komuś w przeszłości przedstawionym
- (1.2) posiadanie informacje na temat czegoś, mieć z tym do czynienia w przeszłości
- (1.3) umienie czegoś, wiedzenie
- (1.4) daw. książk. lub gw. lwow. wiedzenie
- odmiana:
- (1.1-4) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik znanie dopełniacz znania celownik znaniu biernik znanie narzędnik znaniem miejscownik znaniu wołacz znanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1-4) nieznanie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. znać
- rzecz. znajomość ż, znawstwo n, znawca m
- przym. nieobeznany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
znanie (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- знание
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) wiedza
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.