monarchia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [mɔ̃ˈnarxʲja], AS: [mõnarχʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) polit. ustrój, w którym krajem rządzi jedna osoba nazywana monarchą; zob. też monarchia w Wikipedii
- (1.2) polit. państwo o ustroju monarchii (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monarchia monarchie dopełniacz monarchii monarchii/monarchij celownik monarchii monarchiom biernik monarchię monarchie narzędnik monarchią monarchiami miejscownik monarchii monarchiach wołacz monarchio monarchie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1-2) monarchia stanowa • monarchia despotyczna • monarchia absolutna • monarchia konstytucyjna • monarchia parlamentarna
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1-2) republika
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1-2) carstwo, cesarstwo, królestwo, księstwo, sułtanat
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monarcha m, monarchini ż, monarchizm m, monarchista m, monarchistka ż, monarchiczność ż
- przym. monarszy, monarchiczny, monarchistyczny
- przysł. monarchicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. μόνος + ἄρχω → jeden + panować
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) monarchy
- arabski: (1.1) ملكية
- baskijski: (1.1) monarkia
- białoruski: (1.1) манархія ż
- bułgarski: (1.1) монархия ż
- chiński standardowy: (1.1) 君主制
- duński: (1.1) monarki n
- esperanto: (1.1) monarkio
- francuski: (1.1) monarchie ż
- hiszpański: (1.1) monarquía ż
- interlingua: (1.1) monarchia
- islandzki: (1.1) konungsveldi n
- japoński: (1.1) 君主制
- karpatorusiński: (1.1) монархія ż
- kataloński: (1.1) monarquia ż
- litewski: (1.1) monarchija
- łotewski: (1.1) monarhija
- niemiecki: (1.1) Monarchie ż
- nowogrecki: (1.1) μοναρχία ż
- rosyjski: (1.1) монархия ż
- rumuński: (1.1) monarhie ż
- słowacki: (1.1) monarchia ż
- sycylijski: (1.1) munarchìa ż
- szwedzki: (1.1) monarki w
- ukraiński: (1.1) монархія ż
- węgierski: (1.1) monarchia; (1.2) monarchia
- włoski: (1.1) monarchia
- źródła:
monarchia (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
monarchia (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) monarchia[1]
- odmiana:
- (1.1) monarchia, monarchiae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monarchia monarchiae dopełniacz monarchiae monarchiārum celownik monarchiae monarchiīs biernik monarchiam monarchiās ablatyw monarchiā monarchiīs wołacz monarchia monarchiae - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „monarchia” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 430.
monarchia (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) polit. monarchia (ustrój)[1]
- (1.2) polit. monarchia (państwo o takim ustroju)[1]
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik monarchia dopełniacz monarchie celownik monarchii biernik monarchiu miejscownik monarchii narzędnik monarchiou - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monarchia monarchie dopełniacz monarchie monarchií celownik monarchii monarchiám biernik monarchiu monarchie miejscownik monarchii monarchiách narzędnik monarchiou monarchiami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) absolutistická monarchia → monarchia absolutna • dualistická monarchia → monarchia dualistyczna • konštitučná monarchia → monarchia konstytucyjna • parlamentná monarchia → monarchia parlamentarna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monarchizmus m, monarcha m, monarchista m, monarchistka ż
- przym. monarchický, monarchistický
- przysł. monarchisticky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Hasło „monarchia” w: Slovník súčasného slovenského jazyka M – N.
monarchia (język węgierski)
- wymowa:
- IPA: /ˈmonɒrχiʲɒ/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: mo•nar•chia
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) polit. monarchia (ustrój)
- (1.2) polit. monarchia (państwo)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) monarchiaellenes
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monarchista
- przym. monarchikus, monarchista
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
monarchia (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /mo.nar.'ki.a/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) polit. monarchia
- odmiana:
- (1.1) lp monarchia; lm monarchie
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monarca m, monarcato m, monarchiano m, monarchico m, monarchismo m, monarchista m ż
- przym. monarchesco, monarchico
- przysł. monarchicamente
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- p.łac. monarchĭa < gr. μοναρχία (monarkhiā) < gr. μονο- + -αρχία < gr. μόνος + ἄρχω → sam, jeden + rządzić
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.