sułtanat (język polski)
- wymowa:
- IPA: [suwˈtãnat], AS: [suu̯tãnat], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) państwo rządzone przez sułtana; zob. też sułtanat w Wikipedii
- (1.2) rządy sułtana
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sułtanat sułtanaty dopełniacz sułtanatu sułtanatów celownik sułtanatowi sułtanatom biernik sułtanat sułtanaty narzędnik sułtanatem sułtanatami miejscownik sułtanacie sułtanatach wołacz sułtanacie sułtanaty - przykłady:
- (1.1) W drugiej połowie XI w. na terenie Azji Mniejszej powstał sułtanat konijski.
- (1.2) W Egipcie sułtanat wprowadzono w 1914 r. za panowania Husajna Kāmila.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Sułtanat Brunei • Sułtanat Delhijski • sułtanat konstytucyjny • Sułtanat Wschodu • Sułtanat Omanu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sułtan m, sułtanek m, sułtanka ż, sułtanowa ż, sułtanica ż
- przym. sułtański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sultanate
- arabski: (1.1) سلطنة
- baskijski: (1.1) sultanerri
- białoruski: (1.1) султанат m; (1.2) султанат m
- czeski: (1.1) sultanát m
- esperanto: (1.1) sultanlando
- hiszpański: (1.1) sultanía
- interlingua: (1.1) sultanato
- islandzki: (1.1) saltanat
- niemiecki: (1.1) Sultanat
- nowogrecki: (1.1) σουλτανάτο n
- portugalski: (1.1) sultanismo
- rosyjski: (1.1) султанат m
- rumuński: (1.1) sultanatul
- turecki: (1.1) sultanlığı
- ukraiński: (1.1) султанат m
- włoski: (1.1) sultanato
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.