sułtan (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) tytuł monarchy w krajach muzułmańskich[1]; zob. też sułtan w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) sułtan Osman / Sulejman • sułtan Brunei / Omanu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) monarcha, władca
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sułtanat m, sułtanka ż
przym. sułtański
związki frazeologiczne:
etymologia:
osm. سلطان (sultân) < arab. سلطان (sulṭān)[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1969
  2. Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.