spise (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈsbi·sə] • ​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) jeść, jadać

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) jedzenie

odmiana:

(1) at spise, spiser, spiste, (have) spist

(2) en spise, spisen, spiser, spiserne

przykłady:

(1.1) Katten spiste to fisk. → Kot zjadł dwie ryby.

(2.1) Rejer er en dejlig spise. → Krewetki to wspaniałe jedzenie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) spisested → jadłodajnia • spiseforstyrrelse → zaburzenie odżywiania

synonimy:

(1.1) æde

(2.1) føde, kost, mad

antonimy:

(1-2) drikke

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. spiselig, uspiselig

związki frazeologiczne:

etymologia:

dolnoniem. spise

uwagi:

źródła:

spise (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) jeść

odmiana:

(1.1) å spise, spiser, spiste, spist

przykłady:

(1.1) Hva pleier du å spise til frokost? → Co zwykle jesz na śniadanie?

(1.1) Til frokost spiser vi vanligvis egg og bacon. → Na śniadanie jemy zwykle jajka na bekonie.

(1.1) Hun kan ennå ikke spise med kniv og gaffel. → Ona jeszcze nie umie jeść nożem i widelcem.

(1.1) Syns du ikke det er litt rart at mannen din spiser smørbrød med kniv og gaffel? → Nie wydaje ci się to trochę dziwne, że twój mąż je kanapki nożem i widelcem?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) drikke

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: