hun (język polski)

wymowa:

IPA: [xũn], AS: [χũn], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przen. ktoś, kto zachowuje się niecywilizowanie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hun	hunowie
dopełniacz	huna	hunów
celownik	hunowi	hunom
biernik	huna	hunów
narzędnik	hunem	hunami
miejscownik	hunie	hunach
wołacz	hunie	hunowie

przykłady:

(1.1) Zawsze po meczu, całe stada hunów przewalają się pod moimi oknami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wandal, barbarzyńca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. Hun; od koczowniczego ludu, który ok. 370 r. najechał Europę

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

hun (język angielski)

hun (1.2)

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

skrót

(1.1) = pot. pieszcz. honey → kochanie

(1.2) ornit. kuropatwa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) grey partridge

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

hun (język bretoński)

hun (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sen, spanie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz bretoński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

hun (język duński)

wymowa:

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ona

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) samica

odmiana:

(1.1) lp M. hun, D. hendes, C., B. hende; lm M. De, D. deres, C., B. dem

(2.1) en hun, hunnen, hunner, hunnerne

przykłady:

(1.1) Hun ville gerne spørge hende om noget. → Ona chciałaby ją o coś zapytać.

(1.1) Jeg flyttede ind til hende i september. → Wprowadziłem się do niej we wrześniu.

(2.1) Agerhøns kan forveksles med fasanhunner (som er større og har længere hale).^[1] → Kuropatwy można pomylić z samicami bażanta (które są większe i mają dłuższe ogony).

składnia:

kolokacje:

(1.1) hunkøn

synonimy:

antonimy:

(2.1) han

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) st.nord. hón / st.nord. hon

(2.1) z (1.1)

uwagi:

(1.1) zobacz też: jeg • du • han • hun • det • den • vi • I • de • De → zaimki w języku duńskim

źródła:

hun (język niderlandzki)

wymowa:

IPA: /ɦʏn/ ​

​

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) (3. osoba lm na pozycji dopełnienia) im

zaimek dzierżawczy

(2.1) ich

odmiana:

przykłady:

(1.1) Ik heb het hun al verteld. → Już im to powiedziałem.

(2.1) Hun appartement heeft 75 vierkante meter. → Ich mieszkanie ma 75 metrów kwadratowych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ze

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) hun w przeciwieństwie do hen jest używane bez przyimka

źródła:

hun (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ona

odmiana:

przykłady:

(1.1) Hun forstår meg ikke. → Ona mnie nie rozumie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też w nynorsk ho

źródła:

hun (tetum)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) baza

(1.2) dół

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

hun (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. etn. Hun

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

hun (język wilamowski)

hun (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

hün

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. roln. kura^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) hon

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ptaki

źródła: