hon (język angielski)

wymowa:

enPR: hŭn, IPA: /hʌn/, SAMPA: /hVn/

wymowa amerykańska

homofon: Hun

znaczenia:

skrót w funkcji rzeczownika

(1.1) = pot. honey → kochanie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hun

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. honey, honor, honour

przysł. honorably, honourably

czas. honor, honour

przym. honorable, honorary, honourable

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) używane tylko w wołaczu

źródła:

hon (język bretoński)

wymowa:

​

znaczenia:

zaimek dzierżawczy

(1.1) nasz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz bretoński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

hon (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) polowanie

(1.2) gonitwa

(1.3) roln. łan

(1.4) staje (miara odległości, 125 kroków)

odmiana:

(1.1-4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hon	hony
dopełniacz	honu	honů
celownik	honu	honům
biernik	hon	hony
wołacz	hone	hony
miejscownik	honě / honu	honech
narzędnik	honem	hony

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

hon (język farerski)

wymowa:

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ona^[1]

odmiana:

(1.1) M. hon, B. hana, C. henni, D. hennara (okazjonalnie w literaturze - hennar)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: eg • tú • hann • hon • tað • vit • tit • teir • tær • tey

źródła:

hon (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) …wskazujący osobę lub zwierzę płci żeńskiej; ona

(1.2) …wskazujący zwierzęta niezależnie od płci oraz niektóre obiekty, np. statek, godzinę

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) forma określona l. poj. od ho

odmiana:

(1) zob. zaimki w języku szwedzkim

przykłady:

(1.1) Hon var hungrig. → Ona była głodna.

(1.2) Hur mycket är klockan? Hon är fyra. → Która godzina? Czwarta.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1) zobacz też: zaimki w języku szwedzkim

źródła:

hon (język węgierski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ojczyzna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

hon (język wilamowski)

hon (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

honn • hōn

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. kogut^[1]

czasownik

(2.1) mieć^[2]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) hun

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ptaki