kniv (język duński)
.png.webp)
knive (1.1)
- wymowa:
- Dania: ['kniˀw]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) nóż
- odmiana:
- (1.1) en kniv, kniven, knive, knivene
- przykłady:
- (1.1) Hun spiser med kniv og gaffel. → Ona je nożem i widelcem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) barberkniv → brzytwa • lommekniv → scyzoryk • knivstikker → nożownik • knivmager → rzemieślnik wyrabiający noże
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- have kniven på struben → mieć nóż na gardle
- etymologia:
- st.nord. knífr
- uwagi:
- źródła:
kniv (język norweski (bokmål))
kniver (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
kniv (język szwedzki)
knivar (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) nóż[1]
- odmiana:
- (1.1) en kniv, kniven, knivar, knivarna
- przykłady:
- (1.1) Mannen vässade knivar hela dagen lång. → Mężczyzna ostrzył noże przez cały dzień.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) en vass/slö kniv → ostry/tępy nóż • kökskniv, ostkniv
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.