scyzoryk (język polski)

scyzoryk (1.1)

wymowa:

IPA: [sʦ̑ɨˈzɔrɨk], AS: [scyzoryk]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) składany, krótki nóż, z jednym lub kilkoma ostrzami; zob. też scyzoryk w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. żart. o kimś, kto pochodzi z Kieleckiego^[1][2]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	scyzoryk	scyzoryki
dopełniacz	scyzoryka	scyzoryków
celownik	scyzorykowi	scyzorykom
biernik	scyzoryk	scyzoryki
narzędnik	scyzorykiem	scyzorykami
miejscownik	scyzoryku	scyzorykach
wołacz	scyzoryku	scyzoryki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	scyzoryk	scyzoryki
dopełniacz	scyzoryka	scyzoryków
celownik	scyzorykowi	scyzorykom
biernik	scyzoryka	scyzoryków
narzędnik	scyzorykiem	scyzorykami
miejscownik	scyzoryku	scyzorykach
wołacz	scyzoryku	scyzoryki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) nóż

(2.1) Polak

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. scyzoryczek m

zgrub. scyzor m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. scyzor + -yk < łac. scissor^[3]

(2.1) od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) penknife, clasp-knife, pocketknife
• baskijski: (1.1) labana
• bułgarski: (1.1) чекия ż
• duński: (1.1) lommekniv w
• esperanto: (1.1) poŝtranĉilo, poŝa tranĉilo
• francuski: (1.1) canif m
• hebrajski: (1.1) אולר m
• hiszpański: (1.1) navaja ż
• jidysz: (1.1) מעסערל n (meserl)
• kataloński: (1.1) navalla ż
• niemiecki: (1.1) Taschenmesser n, szwajc. niem. Sackmesser n
• norweski (bokmål): (1.1) lommekniv m
• nowogrecki: (1.1) σουγιάς m
• rosyjski: (1.1) перочинный нож m, складной нож m
• węgierski: (1.1) zsebkés, bicska
• wilamowski: (1.1) fadermassela m, fadermasela m, fādermassela m, faodermaosela m
• włoski: (1.1) coltellino m, temperino m

źródła: