inträffa (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) zdarzać się^[1]

odmiana:

(1.1) att inträffa, inträffar, inträffade, inträffat, inträffa!

przykłady:

(1.1) Mängder av trafikolyckor har inträffat i snöovädret. → Wiele wypadków drogowych zdarzyło się podczas burzy śnieżnej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) förekomma

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: