zdarzać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzdaʒaʨ̑], AS: [zdažać]

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) sprawiać, stawać się przyczyną czegoś

czasownik zwrotny zdarzać się

(2.1) wydarzać się, trafiać się

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zdarzać
czas teraźniejszy		zdarzam	zdarzasz	zdarza	zdarzamy	zdarzacie	zdarzają
czas przeszły	m	zdarzałem	zdarzałeś	zdarzał	zdarzaliśmy	zdarzaliście	zdarzali
	ż	zdarzałam	zdarzałaś	zdarzała	zdarzałyśmy	zdarzałyście	zdarzały
	n	zdarzałom	zdarzałoś	zdarzało
tryb rozkazujący		niech zdarzam	zdarzaj	niech zdarza	zdarzajmy	zdarzajcie	niech zdarzają
pozostałe formy czas przyszły m będę zdarzał, będę zdarzać będziesz zdarzał, będziesz zdarzać będzie zdarzał, będzie zdarzać będziemy zdarzali, będziemy zdarzać będziecie zdarzali, będziecie zdarzać będą zdarzali, będą zdarzać ż będę zdarzała, będę zdarzać będziesz zdarzała, będziesz zdarzać będzie zdarzała, będzie zdarzać będziemy zdarzały, będziemy zdarzać będziecie zdarzały, będziecie zdarzać będą zdarzały, będą zdarzać n będę zdarzało, będę zdarzać będziesz zdarzało, będziesz zdarzać będzie zdarzało, będzie zdarzać czas zaprzeszły m zdarzałem był zdarzałeś był zdarzał był zdarzaliśmy byli zdarzaliście byli zdarzali byli ż zdarzałam była zdarzałaś była zdarzała była zdarzałyśmy były zdarzałyście były zdarzały były n zdarzałom było zdarzałoś było zdarzało było forma bezosobowa czasu przeszłego zdarzano tryb przypuszczający m zdarzałbym, byłbym zdarzał zdarzałbyś, byłbyś zdarzał zdarzałby, byłby zdarzał zdarzalibyśmy, bylibyśmy zdarzali zdarzalibyście, bylibyście zdarzali zdarzaliby, byliby zdarzali ż zdarzałabym, byłabym zdarzała zdarzałabyś, byłabyś zdarzała zdarzałaby, byłaby zdarzała zdarzałybyśmy, byłybyśmy zdarzały zdarzałybyście, byłybyście zdarzały zdarzałyby, byłyby zdarzały n zdarzałobym, byłobym zdarzało zdarzałobyś, byłobyś zdarzało zdarzałoby, byłoby zdarzało imiesłów przymiotnikowy czynny m zdarzający, niezdarzający ż zdarzająca, niezdarzająca zdarzające, niezdarzające n zdarzające, niezdarzające imiesłów przymiotnikowy bierny m zdarzany, niezdarzany zdarzani, niezdarzani ż zdarzana, niezdarzana zdarzane, niezdarzane n zdarzane, niezdarzane imiesłów przysłówkowy współczesny zdarzając, nie zdarzając rzeczownik odczasownikowy zdarzanie, niezdarzanie

(2.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zdarzać się
czas teraźniejszy		zdarzam się	zdarzasz się	zdarza się	zdarzamy się	zdarzacie się	zdarzają się
czas przeszły	m	zdarzałem się	zdarzałeś się	zdarzał się	zdarzaliśmy się	zdarzaliście się	zdarzali się
	ż	zdarzałam się	zdarzałaś się	zdarzała się	zdarzałyśmy się	zdarzałyście się	zdarzały się
	n	zdarzałom się	zdarzałoś się	zdarzało się
tryb rozkazujący		niech się zdarzam	zdarzaj się	niech się zdarza	zdarzajmy się	zdarzajcie się	niech się zdarzają
pozostałe formy czas przyszły m będę się zdarzał, będę się zdarzać będziesz się zdarzał, będziesz się zdarzać będzie się zdarzał, będzie się zdarzać będziemy się zdarzali, będziemy się zdarzać będziecie się zdarzali, będziecie się zdarzać będą się zdarzali, będą się zdarzać ż będę się zdarzała, będę się zdarzać będziesz się zdarzała, będziesz się zdarzać będzie się zdarzała, będzie się zdarzać będziemy się zdarzały, będziemy się zdarzać będziecie się zdarzały, będziecie się zdarzać będą się zdarzały, będą się zdarzać n będę się zdarzało, będę się zdarzać będziesz się zdarzało, będziesz się zdarzać będzie się zdarzało, będzie się zdarzać czas zaprzeszły m zdarzałem się był zdarzałeś się był zdarzał się był zdarzaliśmy się byli zdarzaliście się byli zdarzali się byli ż zdarzałam się była zdarzałaś się była zdarzała się była zdarzałyśmy się były zdarzałyście się były zdarzały się były n zdarzałom się było zdarzałoś się było zdarzało się było forma bezosobowa czasu przeszłego zdarzano się tryb przypuszczający m zdarzałbym się, byłbym się zdarzał zdarzałbyś się, byłbyś się zdarzał zdarzałby się, byłby się zdarzał zdarzalibyśmy się, bylibyśmy się zdarzali zdarzalibyście się, bylibyście się zdarzali zdarzaliby się, byliby się zdarzali ż zdarzałabym się, byłabym się zdarzała zdarzałabyś się, byłabyś się zdarzała zdarzałaby się, byłaby się zdarzała zdarzałybyśmy się, byłybyśmy się zdarzały zdarzałybyście się, byłybyście się zdarzały zdarzałyby się, byłyby się zdarzały n zdarzałobym się, byłobym się zdarzało zdarzałobyś się, byłobyś się zdarzało zdarzałoby się, byłoby się zdarzało imiesłów przymiotnikowy czynny m zdarzający się, niezdarzający się ż zdarzająca się, niezdarzająca się zdarzające się, niezdarzające się n zdarzające się, niezdarzające się imiesłów przymiotnikowy bierny m zdarzany, niezdarzany zdarzani, niezdarzani ż zdarzana, niezdarzana zdarzane, niezdarzane n zdarzane, niezdarzane imiesłów przysłówkowy współczesny zdarzając się, nie zdarzając się rzeczownik odczasownikowy zdarzanie się, niezdarzanie się

przykłady:

(1.1) Traf zdarzył, że pan Łęcki, nie mogąc już ukryć zabiegów Wokulskiego o pannę Izabelę, zapytał księcia o zdanie o Wokulskim i o radę.^[1]

(2.1) W razach, kiedy zdarzał się spór między uczniem i nauczycielem Polakiem, dyrektor i inspektor stawali zawsze i bezwarunkowo po stronie ucznia, zmniejszali winę, a gdy niepodobna było inaczej, wypraszali u nauczyciela Polaka odpuszczenie kary.^[2]

(2.1) Właśnie przed dwoma tygodniami zdarzył mu się wypadek niezwykły.^[3]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zdarzanie n, wydarzenie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) happen
• arabski: (2.1) وقع
• duński: (2.1) ske, hænde, indtræffe, indtræde, forekomme, finde sted
• esperanto: (2.1) okazi
• hawajski: (2.1) hana
• japoński: (2.1) 起こる
• jidysz: (2.1) טרעפֿן זיך (trefn zich), זײַן (zajn)
• rosyjski: (2.1) случаться
• szwedzki: (2.1) inträffa, förekomma

źródła: