emocja (język polski)

wymowa:

IPA: [ɛ̃ˈmɔʦ̑ʲja], AS: [ẽmocʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) silne poruszenie, wzruszenie, przejęcie, podniecenie; przeżywanie czegoś pod względem emocjonalnym, uczuciowym; zob. też emocja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	emocja	emocje
dopełniacz	emocji	emocji / przest. emocyj[1]
celownik	emocji	emocjom
biernik	emocję	emocje
narzędnik	emocją	emocjami
miejscownik	emocji	emocjach
wołacz	emocjo	emocje

przykłady:

(1.1) Zdecydowała, że będzie ukrywać swoje emocje.

składnia:

kolokacje:

(1.1) nadmiar emocji • emocje radości / smutku

synonimy:

(1.1) uczucie, afekt, namiętność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. emocjonować

przym. emocjonalny

przysł. emocjonalnie

rzecz. emocjonalność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. émotion, łac. e-moveo^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) emotion, excitement
• arabski: (1.1) عاطفة, خلجة
• białoruski: (1.1) эмоцыя ż
• chorwacki: (1.1) emocija ż
• duński: (1.1) emotion w
• esperanto: (1.1) emocio
• francuski: (1.1) émotion ż
• hiszpański: (1.1) emoción ż
• interlingua: (1.1) affecto
• karpatorusiński: (1.1) емоція ż
• kataloński: (1.1) emoció ż
• niemiecki: (1.1) Emotion ż
• norweski (bokmål): (1.1) emosjon m
• norweski (nynorsk): (1.1) emosjon m
• nowogrecki: (1.1) συγκίνηση ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) emoção ż
• rosyjski: (1.1) эмоция ż
• sycylijski: (1.1) emuzzioni ż
• szwedzki: (1.1) emotion w
• ukraiński: (1.1) емоція ż
• włoski: (1.1) emozione ż

źródła: