nadmiar (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈnadmʲjar], AS: [nadmʹi ̯ar], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zbyt duża ilość lub liczba czegoś

(1.2) reszta pozostała po czymś, z czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nadmiar	nadmiary
dopełniacz	nadmiaru	nadmiarów
celownik	nadmiarowi	nadmiarom
biernik	nadmiar	nadmiary
narzędnik	nadmiarem	nadmiarami
miejscownik	nadmiarze	nadmiarach
wołacz	nadmiarze	nadmiary

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) mieć czegoś w nadmiarze

synonimy:

(1.1) nadwyżka, zbytek

antonimy:

(1.1) niedobór, niedomiar

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nadmierność ż, nadmiarowość ż

przym. nadmierny, nadmiarowy

przysł. nadmiernie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nad + miara < kalka z niem. Übermass^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) glut, superfluity, plenitude, superabundance
• arabski: (1.1) زيادة ż
• białoruski: (1.1) лішак m; (1.2) астатак m
• bułgarski: (1.1) излишък m
• duński: (1.1) overskud n
• esperanto: (1.1) superabundo
• francuski: (1.1) surplus, surabondance, excès, profusion
• gudźarati: (1.1) અતિરેક m (atirēka)
• hiszpański: (1.1) exceso m, exuberancia ż, profusión ż; (1.2) exceso m
• interlingua: (1.1) excesso, redundantia, surplus, profusion
• kataloński: (1.2) superàvit m
• nowogrecki: (1.1) περίσσεμα; (1.2) περίσσεμα
• portugalski: (1.1) excesso
• rosyjski: (1.1) излишек m, избыток; (1.2) излишек m
• rumuński: (1.1) prisos^[2]
• ukraiński: (1.1) надмір m
• włoski: (1.1) dismisura ż, esubero m, smisuratezza ż
• wolof: (1.1) ëpp

źródła: