emocjonalny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛ̃mɔʦ̑ʲjɔ̃ˈnalnɨ], AS: [ẽmocʹi ̯õnalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący emocji, emocjonalności

(1.2) łatwo ulegający emocjom

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	emocjonalny		emocjonalna	emocjonalne	emocjonalni	emocjonalne
dopełniacz	emocjonalnego		emocjonalnej	emocjonalnego	emocjonalnych
celownik	emocjonalnemu		emocjonalnej	emocjonalnemu	emocjonalnym
biernik	emocjonalnego	emocjonalny	emocjonalną	emocjonalne	emocjonalnych	emocjonalne
narzędnik	emocjonalnym		emocjonalną	emocjonalnym	emocjonalnymi
miejscownik	emocjonalnym		emocjonalnej	emocjonalnym	emocjonalnych
wołacz	emocjonalny		emocjonalna	emocjonalne	emocjonalni	emocjonalne

przykłady:

(1.1) - Niemcy bywają sentymentalni - stwierdziła. - To taka niemiecka cecha. Nawet potrzeba niszczenia jest dla nas potrzebą emocjonalną^[1].

składnia:

kolokacje:

wampir emocjonalny

synonimy:

(1.1-2) uczuciowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. emocja ż, emocjonalność ż

czas. emocjonować

przysł. emocjonalnie

ims. emocjonujący

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) emotional
• arabski: (1.1) عاطفي
• baskijski: (1.1) emoziozko
• białoruski: (1.1) эмацыянальны
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) эмацыянальны, пачуцьцёвы
• czeski: (1.1) emoční
• duński: (1.1) emotionel; (1.2) emotionel
• esperanto: (1.1) emocia
• francuski: (1.1) émotif, émotionnel
• hiszpański: (1.1) emocional; (1.2) emotivo, emocional
• kataloński: (1.2) emotiu, emocional
• norweski (bokmål): (1.1) emosjonell; (1.2) emosjonell
• norweski (nynorsk): (1.1) emosjonell; (1.2) emosjonell
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) эмоциональный
• słowacki: (1.1) emočný; (1.2) emocionálny
• szwedzki: (1.2) hjärtnupen
• ukraiński: (1.1) емоційний
• włoski: (1.1) emotivo, emozionante

źródła: