niszczenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɲiʃˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [ńiščẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od niszczyć
- odmiana:
- (1.1) blm;
przypadek liczba pojedyncza mianownik niszczenie dopełniacz niszczenia celownik niszczeniu biernik niszczenie narzędnik niszczeniem miejscownik niszczeniu wołacz niszczenie - przykłady:
- (1.1) Genetycznie modyfikowane szczepionki przeciwnowotworowe pobudzają układ odpornościowy pacjenta do rozpoznawania i niszczenia komórek nowotworowych, które normalnie pozostają bezkarne[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dewastowanie, rujnowanie, pustoszenie
- antonimy:
- (1.1) budowanie, tworzenie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zniszczenie n, niszczycielstwo n, niszczyciel mrz/mos, niszczycielka ż, niszczarka ż
- czas. niszczyć ndk., zniszczyć dk., niszczeć ndk.
- przym. niszczycielski, zniszczony, zniszczalny
- przysł. niszczycielsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) destruction
- źródła:
- ↑ JAROSŁAW BRYK, GENY, KTÓRE LECZĄ, „Wiedza i Życie”, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.