rujnowanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌrujnɔˈvãɲɛ], AS: [rui ̯novãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od rujnować
- (1.2) obracanie czegoś w ruinę
- (1.3) doprowadzanie do krachu, ruiny finansowej
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik rujnowanie dopełniacz rujnowania celownik rujnowaniu biernik rujnowanie narzędnik rujnowaniem miejscownik rujnowaniu wołacz rujnowanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) dewastowanie, niszczenie, pustoszenie, obracanie w gruzy, obracanie w gruzy, obracanie wniwecz
- antonimy:
- (1.1) nierujnowanie
- (1.2) budowanie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ruiny ż, zrujnowanie n, ruina ż
- czas. rujnować ndk., zrujnować dk.
- ims. zrujnowany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.