rujnować (język polski)

wymowa:
IPA: [rujˈnɔvaʨ̑], AS: [rui ̯novać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zrujnować)

(1.1) burzyć, niszczyć, doprowadzać do ruiny
(1.2) doprowadzać do katastrofy finansowej
(1.3) niszczyć czyjeś zdrowie fizyczne lub psychiczne

czasownik zwrotny niedokonany rujnować się (dk. zrujnować się)

(2.1) burzyć, niszczyć, doprowadzać do ruiny siebie samego
(2.2) doprowadzać do katastrofy finansowej siebie samego
(2.3) niszczyć zdrowie fizyczne lub psychiczne siebie samego
odmiana:
(1) koniugacja IV
(2) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ruiny ż, ruina ż, rujnowanie n
ims. zrujnowany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.