namiętność (język polski)

wymowa:
IPA: [nãˈmʲjɛ̃ntnɔɕʨ̑], AS: [nãmʹi ̯ntność], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stan uczuciowy występujący z wielką siłą[1], w szczególności w odniesieniu do miłości fizycznej
(1.2) przen. poet. bardzo silne zainteresowanie daną dziedziną, problematyką[1]
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gorączka, popęd, zapał, żądza, gwałtowność, ogień, pasja, pociąg, skłonność, słabość, zamiłowanie, żar, żarliwość[2]
(1.2) pasja
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) uczucie
(1.2) hobby, zainteresowanie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. namiętności lm
czas. roznamiętniać ndk.; roznamiętnić dk.
przym. namiętny
przysł. namiętnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.