popęd (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) nieopanowana potrzeba czegoś, nagła chęć
- (1.2) psych. wewnętrzny mechanizm motywacyjny, uwarunkowany biologicznie, służący zaspokajaniu podstawowych potrzeb i przetrwaniu organizmu
- (1.3) fiz. wektorowa wielkość fizyczna określająca działanie siły w danym przedziale czasu
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik popęd popędy dopełniacz popędu popędów celownik popędowi popędom biernik popęd popędy narzędnik popędem popędami miejscownik popędzie popędach wołacz popędzie popędy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- popęd agresji • popęd płciowy • popęd seksualny
- synonimy:
- (1.1) impuls, instynkt, namiętność, pobudka, pociąg, żądza
- (1.2) instynkt, podnieta
- (1.3) impuls, popęd siły, skr. I
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. popędliwość ż, pęd mrz
- przym. popędliwy, popędowy
- przysł. popędliwie
- czas. pędzić
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) impulse, urge; (1.2) drive, instinct; (1.3) impulse, skr. J, skr. Imp
- łaciński: (1.2) instinctus m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.