mechanizm (język polski)

mechanizm (1.1) zegarka
wymowa:
IPA: [mɛˈxãɲism̥], AS: [meχãńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. zespół pracujących elementów maszyny / urządzenia mających wykonywać określoną czynność
(1.2) książk. grupa współdziałających wydarzeń, procesów lub zachowań
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Chroboty i zgrzyty mechanizmu nie wróżyły mu długiej żywotności.
składnia:
kolokacje:
(1.1) funkcjonowanie mechanizmu
(1.2) mechanizm procesu / zmian • mechanizmy obronne organizmu • mechanizmy rewolucji
synonimy:
(1.1) maszyneria
(1.2) zasada
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) perpetuum mobile, werk
holonimy:
(1.1) maszyna, urządzenie
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mechanika ż, mechanik m, mechanizacja ż, mechanizowanie n, mechanizator m, zmechanizowanie n
czas. mechanizować ndk., zmechanizować dk.
przym. mechaniczny, mechanizacyjny, mechanizmowy
przysł. mechanicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Mechanismus z franc. mécanisme[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.