wróżyć (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈvruʒɨʨ̑], AS: [vružyć]
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) ezot. przepowiadać przyszłość, dawać wróżbę
(1.2) przen. (o obiektach, zjawiskach) zapowiadać
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przepowiadać, zwiastować, przest. astrologować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wróżbiarstwo n, wróżba ż, wróżbiarz m, wróżbiarka ż, wróż m, wróżka ż, wróżenie n, wróżbita mos, wróżbitka ż
przym. wróżbiarski
związki frazeologiczne:
na dwoje babka wróżyła
etymologia:
prasł. *voržiti → 'odgadywać, przepowiadać przyszłość' < rzecz. prasł. *vorgъ → 'rzucanie losów, odgadywanie, przepowiadanie przyszłości; los, przeznaczenie objawiające się przy takim wróżeniu'[1]
por. białor. варажыць, ros. ворожить, ukr. ворожити
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wróżyć” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.