wróż (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ezot. mężczyzna przepowiadający przyszłość

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: wróżyć (się)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Chodziła po przepowiednie do starego wróża mieszkającego pod lasem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wróżbiarz, wróżbita; daw. wieszczek; przest. wieszczbiarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wróżbitka ż, wróżbita mos, wróżbiarz mos, wróżbiarka ż, wróżenie n, wróżka ż
czas. powróżyć dk., wróżyć ndk., wywróżyć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wróżyć
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wróżbiarz
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.