ворожити (język ukraiński)
- transliteracja:
- vorožiti
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) wróżyć[1]
- odmiana:
- (1.1) [2]
bezokolicznik ворожи́ти liczba pojedyncza liczba mnoga tryb rozkazujący 1 os. ворожі́мо, ворожі́м 2 os. ворожи́ ворожі́ть czas przyszły 1 os. ворожи́тиму ворожи́тимемо, ворожи́тимем 2 os. ворожи́тимеш ворожи́тимете 3 os. ворожи́тиме ворожи́тимуть czas teraźniejszy 1 os. ворожу́ воро́жимо, воро́жим 2 os. воро́жиш воро́жите 3 os. воро́жить воро́жать imiesłów
przymiotnikowy
czynnyimiesłów
przysłówkowy
współczesnyворо́жачи czas przeszły m ворожи́в ворожи́ли ż ворожи́ла n ворожи́ло imiesłów
przymiotnikowy
przeszłyimiesłów
przymiotnikowy
biernyforma
bezosobowaimiesłów
przysłówkowy
uprzedniворожи́вши - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ворожіння n, ворожка ż, вороженька ż, ворожба ż, ворожбит m, ворожбитка ż, ворожбитство n
- przym. ворожильний, ворожбитський
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *voržiti
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „ворожити” w: Словник української мови. Академічний тлумачний словник (1970—1980). - ↑ Hasło „ворожи́ти” w: Словники України online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.