pociąg (język polski)

pociąg (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈpɔʨ̑ɔ̃ŋk], AS: [poćõŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• asynch. ą 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) transp. kolej. techn. lokomotywa z wagonami; zob. też pociąg w Wikipedii

(1.2) pragnienie, pożądanie kogoś lub czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pociąg	pociągi
dopełniacz	pociągu	pociągów
celownik	pociągowi	pociągom
biernik	pociąg	pociągi
narzędnik	pociągiem	pociągami
miejscownik	pociągu	pociągach
wołacz	pociągu	pociągi

przykłady:

(1.1) O której godzinie odjeżdża pociąg do Warszawy?

(1.2) Wszyscy chłopcy czuli pociąg do Marysi.

składnia:

(1.1) pociąg z + D. do + D.

(1.2) pociąg do + D.

kolokacje:

(1.1) pociąg towarowy / pasażerski / nocny / podmiejski / osobowy / pospieszny / ekspresowy / elektryczny / parowy / specjalny / nadzwyczajny • pociąg pancerny • pociąg jedzie • pociąg zatrzymuje się / staje na stacji • pociąg z Warszawy / Berlina do Krakowa / Moskwy • jechać / podróżować pociągiem • wsiadać do pociągu • wysiadać z pociągu • kupować bilet(y) na pociąg • spóźnić się na pociąg • zestawiać pociąg • podstawiać pociąg (na tor pierwszy) • kierownik pociągu • pociągokilometr

(1.2) mieć / czuć pociąg do kobiet / alkoholu / trunków • pociąg płciowy

synonimy:

(1.1) kolej; gw. (Śląsk Cieszyński) pocióng; gw. (Poznań) bana

(1.2) pożądanie, skłonność, pragnienie, popęd, instynkt, upodobanie

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pojazd szynowy

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) lokomotywa, wagon

wyrazy pokrewne:

(1.1) przym. pociągowy; więcej zob. ciągnąć i pociągać

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. ciągnąć

(1.2) pol. pociągać

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) tren
• angielski: (1.1) train
• arabski: (1.1) قطار
• baskijski: (1.1) tren
• białoruski: (1.1) цягнік m, поезд m; (1.2) прага ż, цяга ż
• bułgarski: (1.1) влак m
• chiński standardowy: (1.1) 火车 (huǒchē)
• chorwacki: (1.1) vlak m
• czeski: (1.1) vlak
• dolnołużycki: (1.1) śěg m
• duński: (1.1) tog n
• esperanto: (1.1) trajno, vagonaro
• fiński: (1.1) juna
• francuski: (1.1) train m; (1.2) inclination ż, penchant m
• górnołużycki: (1.1) ćah m
• grenlandzki: (1.1) qimuttuitsut
• hiszpański: (1.1) tren m; (1.2) atracción ż, inclinación ż
• ido: (1.1) treno
• interlingua: (1.1) traino
• islandzki: (1.1) lest ż
• japoński: (1.1) 列車 (れっしゃ, ressha), 汽車 (きしゃ, kisha)
• jawajski: (1.1) sepur
• jidysz: (1.1) באַן ż (ban), צוג m (cug)
• kaszubski: (1.1) bana ż, cuch m, pòcãgla ż
• kataloński: (1.1) tren m
• kazachski: (1.1) пойыз
• koreański: (1.1) 기차 (kich’a)
• luksemburski: (1.1) Zuch m
• łaciński: (1.1) tramen, hamaxostichus
• niderlandzki: (1.1) trein m
• niemiecki: (1.1) Zug m, Bahn ż; (1.2) Trieb m
• norweski (bokmål): (1.1) tog n
• norweski (nynorsk): (1.1) tog n
• nowogrecki: (1.1) τρένο n; (1.2) έλξη ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• portugalski: (1.1) trem (braz.) m, comboio (port.) m; (1.2) desejo m, atração ż
• północnolapoński: (1.1) toga
• rosyjski: (1.1) поезд m
• rumuński: (1.1) tren n
• słowacki: (1.1) vlak m
• szwabski: (1.1) Zuug
• szwedzki: (1.1) tåg n
• turecki: (1.1) tren
• ukraiński: (1.1) поїзд m, потяг m; (1.2) потяг m
• węgierski: (1.1) vonat
• wilamowski: (1.1) cug m, cuk m
• włoski: (1.1) treno m; (1.2) inclinazione ż, propensione ż

źródła: