kierownik (język polski)

wymowa:

IPA: [cɛˈrɔvʲɲik], AS: [ḱerovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba wydająca innym polecenia w danym dziale lub jednostce firmy albo organizacji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kierownik	kierownicy
dopełniacz	kierownika	kierowników
celownik	kierownikowi	kierownikom
biernik	kierownika	kierowników
narzędnik	kierownikiem	kierownikami
miejscownik	kierowniku	kierownikach
wołacz	kierowniku	kierownicy

przykłady:

(1.1) Spóźniłam się do sklepu i kierownik to zobaczył, mam dzisiaj zostać dłużej za ladą.

(1.1) Panie kierowniku, mogę skoczyć po papierosy?

składnia:

kolokacje:

(1.1) kierownik sklepu / zmiany / działu sprzedaży / marketingu / pociągu

synonimy:

(1.1) szef, dyrektor, przełożony

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kierownictwo n, kierownica ż, kierowca mos, kierowanie n

forma żeńska kierowniczka ż

przym. kierowniczy

czas. kierować

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kierować^[1]

uwagi:

zob. też kierownik w Wikipedii

tłumaczenia:

• aleucki: (1.1) tukuq, tuku-x̂
• angielski: (1.1) chief
• arabski: (1.1) إداري
• białoruski: (1.1) начальнік
• chiński standardowy: (1.1) 队长 (duìzhǎng), 经理 (jīnglǐ)
• dolnołużycki: (1.1) wjednik m
• duński: (1.1) leder w
• esperanto: (1.1) gvidanto
• francuski: (1.1) directeur m; chef m; responsable m
• grenlandzki: (1.1) pisortaq
• hiszpański: (1.1) director m
• islandzki: (1.1) förstöðumaður m
• kataloński: (1.1) executiu m
• kazachski: (1.1) меңгеруші, бастық, басқарушы
• litewski: (1.1) vadybininkas m, vadovas m
• niemiecki: (1.1) Leiter m
• rosyjski: (1.1) начальник m, руководитель m
• rumuński: (1.1) conducător m, șef m
• słowacki: (1.1) vedúci
• suahili: (1.1) mwenyekiti
• szwedzki: (1.1) föreståndare w, ledare w
• ukraiński: (1.1) керівни́к m
• węgierski: (1.1) vezető
• włoski: (1.1) capo

źródła: