kierowanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌcɛrɔˈvãɲɛ], AS: [ḱerovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od kierować
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik kierowanie dopełniacz kierowania celownik kierowaniu biernik kierowanie narzędnik kierowaniem miejscownik kierowaniu wołacz kierowanie - przykłady:
- (1.1) Nidziczanka wkrótce usłyszy zarzut kierowania pod wpływem alkoholu, za który grozi jej do 2 lat pozbawienia wolności[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. kierować ndk., nakierować dk., wykierować dk.
- rzecz. kierownica ż, kierownictwo n, kierownik m, kierowniczka ż, skierowanie n, kierowca mos, kierunek mrz, pokierowanie n
- przym. kierowniczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) firmą, projektem: management; samochodem: driving; statkiem: steering; samolotem: flying; kogoś w jakieś miejsce: refering, directing, guiding
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.