skoczyć (język polski)

on skoczył do wody (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈskɔʧ̑ɨʨ̑], AS: [skočyć]
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: skakać
(1.2) pot. pobiec po coś (np. do sklepu)
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Tomek skoczył do wody i prawie się utopił.
(1.2) Skocz do sklepu po picie, bo strasznie mi się chce pić.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skoczek m, skok m, uskok m, skoczkini ż, skakanka ż, skakanie n, skoczenie n, skocznia ż
czas. wskoczyć, skakać ndk., przeskakiwać ndk., przeskoczyć dk., wyskakiwać ndk., wyskoczyć dk.
przym. skoczkowy, skoczny, skokowy
przysł. skokowo, skocznie
związki frazeologiczne:
skoczyć na jednej nodzeskoczyć na sznurskoczyć sobie do gardełskoczyć sobie do oczu
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: skakać
  • chorwacki: (1.1) skočiti
  • ukraiński: (1.1) ско́чити; (1.2) ско́чити
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.