podróżować (język polski)

oni podróżują (1.1) pociągiem
wymowa:
IPA: [ˌpɔdruˈʒɔvaʨ̑], AS: [podružovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) przebywać drogę w celu odwiedzenia odległego miejsca

czasownik przechodni dokonany[1] (ndk. podróżowywać)

(2.1) pomalować lekko kolorem różowym
(2.2) przyprószyć lekko różem kosmetycznym

czasownik zwrotny dokonany podróżować się (ndk. podróżowywać się)

(3.1) przyprószyć lekko różem kosmetycznym samą / samego siebie
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1-2) koniugacja IV
(3.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) jeździć, wędrować, wojażować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
rzecz. podróż ż, podróżny mos, podróżnik m, podróżniczka ż, podróżniczek m, podróżomania ż, podróżowanie n
przym. podróżniczy, podróżny
przysł. podróżniczo
(2.1-2)
rzecz. róż m, róża ż, Róża ż, różowość ż
czas. różowić, zaróżowić
przym. różowy, różowawy, różany
przysł. różowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. podróż < pol. po + droga
(2.1-2) pol. pod- + róż + -ować < pol. róża
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „podróżować” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Wiedza Powszechna, Warszawa 1997, ISBN 978-83-214-1375-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.