jeździć (język polski)

ludzie jeżdżący (1.2) na koniach
wymowa:
IPA: [ˈjɛ̇ʑʥ̑iʨ̑], AS: [i ̯ėźʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) przenosić się z miejsca na miejsce środkiem lokomocji
(1.2) poruszać się na grzbiecie konia
(1.3) o pojazdach: kursować tą samą trasą
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIa
przykłady:
(1.3) Autobus jeździ codziennie tą samą trasą.
składnia:
(1.1-3) jeździć z + N.
kolokacje:
(1.1) jeździć autobusem • jeździć na łyżwach
(1.2) jeździć na koniu
synonimy:
(1.1) podróżować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jazda ż, jezdnia ż, jeździectwo n, jeździec m, jeźdźczyni ż, jeżdżenie n, podjazd mrz, pojazd mrz, wyjazd m
czas. jechać, jeżdżać
przym. jeździecki, zjazdowy
wykrz. jazda
związki frazeologiczne:
jeździć jak na łysej kobyle
etymologia:
uwagi:
jeździć oznacza czynność regularną; por. jechać
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „Jeździj a jeźdź” w: Poradnia językowa PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „Jeździj a jeźdź” w: Poradnia językowa PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „Jeździj a jeźdź” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.