Zug (język polski)
- wymowa:
- (spolszczona) ‹Cug›, IPA: [ʦ̑uk], AS: [cuk], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto w środkowej Szwajcarii, nad jeziorem Zug (1.3), na północny wschód od Lucerny; zob. też Zug (miasto) w Wikipedii
- (1.2) geogr. adm. kanton w środkowej Szwajcarii ze stolicą w Zug (1.1); zob. też Zug (kanton) w Wikipedii
- (1.3) geogr. jezioro w Szwajcarii; zob. też Zug (jezioro) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Zug Zugi dopełniacz Zugu Zugów celownik Zugowi Zugom biernik Zug Zugi narzędnik Zugiem Zugami miejscownik Zugu Zugach wołacz Zugu Zugi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Zugu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Zugu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Zugu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Zugu • mieszkaniec / mieszkanka Zugu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Zugu • pochodzić z Zugu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Zugu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. zugski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Zug
- białoruski: (1.1) Цуг
- czeski: (1.1) Zug
- francuski: (1.1) Zoug
- hiszpański: (1.1) Zug
- kataloński: (1.1) Zug
- litewski: (1.1) Cugas
- niemiecki: (1.1) Zug
- rosyjski: (1.1) Цуг
- słowacki: (1.1) Zug
- słoweński: (1.1) Zug
- ukraiński: (1.1) Цуг
- włoski: (1.1) Zugo
- źródła:
Zug (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: /tsuːk/ wymowa bawarska lm /ˈtsyːgə/
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (2.1) geogr. Zug (miasto)
- (2.2) geogr. adm. Zug (kanton)
- odmiana:
- (1.1-6)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Zug die Züge dopełniacz des Zugs
des Zugesder Züge celownik dem Zug
dem Zugeden Zügen biernik den Zug die Züge - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik (das)[2] Zug dopełniacz (des) Zug
Zugscelownik (dem) Zug biernik (das) Zug - przykłady:
- (1.1) Wenn geht der Zug? → Kiedy odchodzi pociąg?[3]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Zugfahrt • Zugführer • Zugmaschine • Zugpersonal • Zugverbindung • Zugverspätung
- (2.2) Kanton Zug
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Ziehen n, Zuger m, Zugerin ż
- czas. ziehen
- przym. zugerisch, Zuger, zugig
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródłosłów dla pol. cug[4]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Zug • Abendzug • D-Zug • Eilzug • Expresszug • Fernzug • Güterzug • Hochgeschwindigkeitszug • Nachtzug • Nahverkerhrszug • Personenzug • Postzug • Reisezug • Schnellzug • Sonderzug
- (2.2) zobacz też: Aargau • Appenzell Ausserrhoden • Appenzell Innerrhoden • Basel-Landschaft • Basel-Stadt • Bern • Freiburg • Genf • Glarus • Graubünden • Jura • Luzern • Neuenburg • Nidwalden • Obwalden • Schaffhausen • Schwyz • Solothurn • St. Gallen • Tessin • Thurgau • Uri • Waadt • Wallis • Zug • Zürich
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
- ↑ Wikibooks.pl, Użycie rodzajnika przy nazwach państw, miast i innych nazwach własnych
- ↑ Jerzy Jóźwicki, Słownik minimum niemiecko-polski i polsko-niemiecki, Warszawa 1967, str. 289.
- ↑ Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 186-187.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.