środkowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ɕrɔtˈkɔvɨ], AS: [śrotkovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) znajdujący się w środku

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) sport. zawodnik, który gra na środku boiska, w linii ataku lub pomocy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	środkowy		środkowa	środkowe	środkowi	środkowe
dopełniacz	środkowego		środkowej	środkowego	środkowych
celownik	środkowemu		środkowej	środkowemu	środkowym
biernik	środkowego	środkowy	środkową	środkowe	środkowych	środkowe
narzędnik	środkowym		środkową	środkowym	środkowymi
miejscownik	środkowym		środkowej	środkowym	środkowych
wołacz	środkowy		środkowa	środkowe	środkowi	środkowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Spójrz na te trzy obrazy - środkowy to przykład kubizmu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) środkowa trójkąta • Europa Środkowa

(2.1) obrońca środkowy, napastnik środkowy

synonimy:

(1.1) centralny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. środek mrz, środeczek mrz

czas. środkować ndk.

przyim. śród, wśród

związki frazeologiczne:

(1.1) środkowy palec

etymologia:

pol. środek + -owy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) central
• arabski: (1.1) متوسط
• bułgarski: (1.1) среден
• chiński standardowy: (1.1) 中 (zhōng)
• czeski: (1.1) střední
• dolnołużycki: (1.1) srjejźny
• duński: (1.1) central, midterst
• esperanto: (1.1) centra
• francuski: (1.1) central, moyen, médian
• hiszpański: (1.1) medio, central
• jidysz: (1.1) מיטל (mitl)
• łaciński: (1.1) medius
• niemiecki: (1.1) zentral, w złożeniach Zentral-
• nowogrecki: (1.1) μέσος, μεσαίος
• rosyjski: (1.1) центральный
• szwedzki: (1.1) mellersta
• turecki: (1.1) orta
• wilamowski: (1.1) myttułster
• włoski: (1.1) centrale; (2.1) centrocampista m

źródła: