elektryczny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɛlɛkˈtrɨʧ̑nɨ], AS: [elektryčny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z elektrycznością; działający przy wykorzystaniu elektryczności
(1.2) pot. elektrostatyczny
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Mój syn lubi różne elektryczne zabawki i moja żona również.
składnia:
kolokacje:
(1.1) prąd elektryczny • silnik / samochód / zabawka / sprzęt / napęd / pomiar elektryczny • węgorz elektryczny • wyładowanie / gniazdko / oddziaływanie / ogrzewanie elektryczne • izolacja / energia / instalacja elektryczna • wydział elektryczny • instalatorstwo elektryczne
(1.2) pole elektryczne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. elektryczność ż, elektryk m, elektryczka ż, elektronik m, elektroniczka ż, elektron m, dielektryk m, elektryfikacja ż, elektrostatyka ż, elektrodynamika ż, elektrownia ż, elektrownia ż, elektryzowanie n, zelektryzowanie n,
czas. elektryzować ndk., naelektryzować dk., zelektryzować dk., elektryfikować ndk., zelektryfikować dk.
przym. elektroniczny, elektronowy, elektrostatyczny
przysł. elektrycznie, elektrostatycznie
tem. słow. elektro-
związki frazeologiczne:
krzesło elektryczne • o matko elektryczna! • elektryczne bierki pod wodą
etymologia:
(1.1) franc. électrique < łac. electricus < gr. ἤλεκτρον
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: elektrostatyczny
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.