elektro- (język polski)

wymowa:

IPA: [ɛˈlɛktrɔ], AS: [elektro], ​

znaczenia:

temat słowotwórczy

(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z elektrycznością

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) elektrochromatografia • elektroencefalografia • elektroenergetyka • elektrofiltr • elektrokardiogram • elektroluminescencja • elektrostatyka

składnia:

kolokacje:

(1.1) zobacz słowa zaczynające się od „elektro-”

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. elektryczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. electrum < gr. ἤλεκτρον^[1] (ḗlektron) → bursztyn (który po potarciu elektryzuje się)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) electro-
• białoruski: (1.1) электра-
• bułgarski: (1.1) електро-
• duński: (1.1) elektro-
• hiszpański: (1.1) electro-
• nowogrecki: (1.1) ηλεκτρο-
• rosyjski: (1.1) электро-
• ukraiński: (1.1) електро-
• włoski: (1.1) elettro-

źródła: