napęd (język polski)

napęd (1.4)

wymowa:

IPA: [ˈnapɛ̃nt], AS: [napẽnt], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fiz. energia wprawiająca w ruch określony element lub urządzenie techniczne

(1.2) techn. urządzenie służące do nadawania ruchu jakiemuś mechanizmowi

(1.3) coś, co pobudza kogoś lub coś do działania

(1.4) inform. urządzenie odczytujące lub zapisujące dane na tzw. nośnikach optycznych (płytach CD i DVD) lub dyskietkach

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	napęd	napędy
dopełniacz	napędu	napędów
celownik	napędowi	napędom
biernik	napęd	napędy
narzędnik	napędem	napędami
miejscownik	napędzie	napędach
wołacz	napędzie	napędy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) napęd fotonowy • napęd rakietowy

(1.2) napęd ręczny • napęd tylny / przedni

(1.4) napęd optyczny • napęd dyskietek

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. napędzanie n, napędzenie n

czas. napędzać ndk., napędzić dk.

przym. napędowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.2) transmision m
• angielski: (1.1) propulsion; (1.2) drive; (1.3) drive; (1.4) disc drive, disc storage
• arabski: (1.2) محرك
• duński: (1.4) drev n
• esperanto: (1.1) movigo, peligo; (1.2) movigilo
• estoński: (1.1) ajam; (1.2) mootor; (1.3) mootor; (1.4) draiv, kettaseade

źródła: