nocny (język polski)

nocny (1.1) widok na miasto
nocny (1.1) start
nocny (2.1)
nocny (2.2)
wymowa:
IPA: [ˈnɔʦ̑nɨ], AS: [nocny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z nocą mający miejsce w nocy, żyjący w nocy, pracujący w nocy, przeznaczony do użycia w nocy

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) pot. autobus, tramwaj lub pociąg, który jeździ linią dostępną tylko w nocy
(2.2) pot. sklep otwarty w nocy (niekoniecznie całodobowy), najczęściej sprzedający alkohol
odmiana:
(1.1)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) Sowa jest zwierzęciem nocnym, które w dzień śpi.
(2.1) Często muszę wracać z pracy nocnymi.
(2.2) Kupiłam masło i chleb w nocnym na Panewnickiej.
składnia:
kolokacje:
(1.1) nocna zmiana • cisza nocna • klub nocny • nocna lampka • nocny stróż • nocna pora • nocna lampka • nocny lokal
synonimy:
antonimy:
(1.1) dzienny
(2.1) dzienny, normalny, zwykły
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nocki nmos, noc ż, nocek mzw, nocnik mrz, północ ż, nocowanie n, nocka ż, nocniczek mrz
czas. nocować ndk., przenocować dk., zanocować dk.
przym. północny
przysł. nocą, nocami
związki frazeologiczne:
nocny marek • życie nocne • nocna gżegżółka zawsze dzienną przekuka
etymologia:
pol. noc + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.