sowa (język polski)

sowa (1.1)
sowa (1.2)
wymowa:
, IPA: [ˈsɔva], AS: [sova]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. drapieżny ptak z rzędu Strigiformes[1], o dużej głowie i oczach umieszczonych z przodu, polujący nocą; zob. też sowy w Wikipedii
(1.2) reg. biol. czubajka kania[2][3]
(1.3) pot. osoba chodząca bardzo późno spać[3]
(1.4) środ. uczn. osoba w okularach[3]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Na gałęzi dębu pohukują dwie sowy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) sowa biała • sowa uszata • sowa właściwa • sowa leci / frunie / huka / pohukuje / poluje / czai się
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) ojla
(1.3) nocny marek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) uszatka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Sowa ż, sowy nmos, Sowiniec mrz, sówkowate nmos, Sówka ż, osowienie n
zdrobn. sówka ż
czas. osowieć dk.
przym. sowi, sówkowy, sówkowaty
przysł. sowio
związki frazeologiczne:
nie urodzi sowa sokołasowa na dachu kwili, komuś umrzeć po chwili • sowa, mądra głowa • sowa huczy, choć jej nikt nie uczy • sowa, choćby pod niebiosa latała, sokołem nie będzie • sowy z sokołem w jeden rząd nie włożysz • gdzie lata sokół, nie latać tam sowie • choćby kto świat obszedł kołem, nie będzie z sowy sokołem • trudno przerobić, co się złym uchowa, wszak się sokołem nie odrodzi sowa • zadąć na sowę • sowa, gdy z gniazda wyleci, wszyscy na nią ptacy biją • słońca nie doleci sowa • kiedy sowa zjastrzębieje, wyżej od sokoła lata • każdy bierze swoją sowę za sokoła • na orłowym gnieździe zorleje i sowa
etymologia:
prasł. *sova
uwagi:
zob. też sowa w Wikipedii
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Strigiformes” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „sowa” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. 1 2 3 Hasło „sowa” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 39, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 357.

sowa (język dolnołużycki)

sowa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. sowa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

sowa (język górnołużycki)

sowa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. sowa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

sowa (język kaszubski)

sowa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. sowa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.