przód (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʃut], AS: [pšut], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) część frontowa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przód przody dopełniacz przodu przodów celownik przodowi przodom biernik przód przody narzędnik przodem przodami miejscownik przodzie / przedzie przodach wołacz przodzie / przedzie[1] przody - przykłady:
- (1.1) Obróć krzesło przodem do stołu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) w przód • do przodu • z przodu
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) tył
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przodownik m, przodownica ż, przodek mrz/mos
- czas. przodować ndk.
- przym. przedni
- przysł. naprzód
- wykrz. naprzód
- związki frazeologiczne:
- z tyłu liceum, z przodu muzeum
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) front, head, fore, face
- esperanto: (1.1) antaŭo
- francuski: (1.1) front, avant, devant
- rosyjski: (1.1) перед m
- tuvalu: (1.1) alo
- ukraiński: (1.1) перед m
- włoski: (1.1) fronte
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.