tył (język polski)
tył (1.1) samochodu
- wymowa:
- IPA: [tɨw], AS: [tyu̯]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) część czegoś najdalej od przodu
- (1.2) cześć ciała przeciwległa do przodu głowy; u człowieka z tej strony co plecy, u zwierząt z tej strony co zad lub ogon
- (1.3) miejsce znajdujące się przeciwnie do kierunku patrzenia; po stronie przeciwnej do rzeczywistego lub oczekiwanego kierunku ruchu
- (1.4) eufem. tyłek
- (1.5) eufem. fragment ubrania zakrywający pośladki
- (1.6) gw. studencka brak zaliczenia[1]
- odmiana:
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tył tyły dopełniacz tyłu tyłów celownik tyłowi tyłom biernik tył tyły narzędnik tyłem tyłami miejscownik tyle tyłach wołacz tyle tyły - przykłady:
- (1.1) Na tyłach tamtego budynku znajduje się salon fryzjerski.
- (1.1) Krystyna usiadła w tyle samochodu, gdyż zawsze się bała siedzieć na przednim siedzeniu.
- (1.2) Długie włosy spięte z tyłu ładnie wyglądają.
- (1.3) Przestań przechylać krzesło w tył bo spadniesz!
- (1.4) Nadstaw tył, zasłużyłeś na lanie za te oceny!
- (1.5) Prałam dziś twoje dżinsy i zobaczyłam, że przetarł się w nich cały tył.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) tył domu • z tyłu
- (1.2) zaczesywać włosy do tyłu • tył głowy
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) przód, front
- (1.2) przód
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tyłek m, tyłeczek m, tyły nmos
- przym. tylny
- związki frazeologiczne:
- mieć tyły • być do tyłu • zostać w tyle • z tyłu liceum, z przodu muzeum • iść tyłem • wystawić tyłem do wiatru
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) back
- arabski: (1.1) ظهر, خلف, عقب
- baskijski: (1.1) atze
- chiński standardowy: (1.1) 背 (bèi); (1.2) 背 (bèi); (1.3) 背 (bèi)
- esperanto: (1.1) posto
- francuski: (1.1) arrière m
- grenlandzki: (1.1) tunu
- japoński: (1.1) 後ろ (うしろ, ushiro); (1.2) 後ろ (うしろ, ushiro)
- jidysz: (1.1) הינטן m (hintn)
- kataloński: (1.1) fons
- łaciński: (1.4) puppis ż
- rosyjski: (1.1) зад m, тыл m; (1.2) зад m; (1.3) зад m, тыл m
- ukraiński: (1.1) зад m
- wilamowski: (1.1) hyndertael m, hyndertal m, hyndertȧl m
- źródła:
- ↑ Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 320.
tył (język wilamowski)
tył (1.1)
tył (1.2)
tył (1.3)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- tyłł
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. kulin. Anethum[1], koper
- (1.2) pot. bot. kulin. Foeniculum vulgare Mill.[2], koper włoski
- (1.3) kulin. koper (nasienie)[3]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. tille
- uwagi:
- (1.3) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Jedzenie
- źródła:
- ↑
Hasło „Anethum” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia. - ↑ Hasło „Foeniculum vulgare” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.