zaliczenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌzalʲiˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [zalʹičẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od zaliczyć
- (1.2) wpis w indeksie potwierdzający że student opanował materiał zajęć
- (1.3) egzamin po którym uzyskuje się zaliczenie (1.2)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik zaliczenie dopełniacz zaliczenia celownik zaliczeniu biernik zaliczenie narzędnik zaliczeniem miejscownik zaliczeniu wołacz zaliczenie - (1.2-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zaliczenie zaliczenia dopełniacz zaliczenia zaliczeń celownik zaliczeniu zaliczeniom biernik zaliczenie zaliczenia narzędnik zaliczeniem zaliczeniami miejscownik zaliczeniu zaliczeniach wołacz zaliczenie zaliczenia - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. zaliczyć, zaliczać
- przym. zaliczeniowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) credit
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.2)
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.