student (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈstudɛ̃nt], AS: [studẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, która studiuje na wyższej uczelni; zob. też student w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik student studenci dopełniacz studenta studentów celownik studentowi studentom biernik studenta studentów narzędnik studentem studentami miejscownik studencie studentach wołacz studencie studenci - przykłady:
- (1.1) Mój brat Jacek jest studentem drugiego roku filologii klasycznej.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / zostać studentem • student uniwersytetu / politechniki / akademii / … • student studiuje na uniwersytecie / politechnice / …
- synonimy:
- (1.1) st.pol. żak, daw. akademik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) alumn, kadet
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. studia nmos, studiowanie n
- zdrobn. studencik m
- zgrub. studencina m
- forma żeńska studentka ż
- czas. studiować, postudiować
- przym. studencki
- związki frazeologiczne:
- wieczny student
- etymologia:
- (1.1) łac. studens[1], czas przeszły studere
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) student m
- amharski: (1.1) ተማሪ
- angielski: (1.1) student
- arabski: (1.1) طالب (ʈālib) m
- baskijski: (1.1) ikasle
- białoruski: (1.1) студэнт m
- bułgarski: (1.1) студент m
- chiński standardowy: (1.1) o osobach płci męskiej: 男生 (nánshēng), neutralne płciowo: 学生 (xuéshēng), 大学生 (dàxuéshēng)
- chorwacki: (1.1) student m
- czeski: (1.1) student
- dolnołużycki: (1.1) student m
- duński: (1.1) studerende w, student w
- esperanto: (1.1) studento
- estoński: (1.1) üliõpilane
- fiński: (1.1) opiskelija
- francuski: (1.1) étudiant m
- górnołużycki: (1.1) student m
- hebrajski: (1.1) סטודנט m (student)
- hiszpański: (1.1) estudiante m (de enseñanza superior)
- islandzki: (1.1) háskólanemi m
- japoński: (1.1) だいがくせい (daigakusei) 大学生
- jidysz: (1.1) סטודענט m (student); לערנער m (lerner) – studiujący święte księgi
- kaszubski: (1.1) sztudéra m
- kataloński: (1.1) alumne m, estudiant m
- koreański: (1.1) 대학생
- litewski: (1.1) studentas m
- łaciński: (1.1) discipulus, discipula
- niemiecki: (1.1) Student m
- nowogrecki: (1.1) φοιτητής m
- ormiański: (1.1) ուսանող
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) студент m
- szwedzki: (1.1) student w, studerande w
- ukraiński: (1.1) студент m
- wilamowski: (1.1) śtudaent m, stüdent m, śtüdant m
- włoski: (1.1) studente m
- źródła:
- ↑ Leonarda Szumiel, Łacina – język martwy?, bialystok.edu.pl
student (język albański)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
student (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) student, studentka, uczeń, uczennica
- odmiana:
- (1.1) lp student; lm students
- przykłady:
- (1.1) The Professor left the post to his students that he couldn't give a lecture today. → Profesor zostawił wiadomość swoim studentom, że nie może dziś prowadzić wykładu.
- (1.1) …then we met a group of drunken students… → …wtedy spotkaliśmy grupę pijanych studentów…
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) a law / medicine / math student • be a student at University of … • eternal student
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) teacher
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. study
- rzecz. study
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. studens, czas przeszły studere
- uwagi:
- źródła:
student (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) student
- odmiana:
- (1.1) lp student, studenta, studentu, studenta, studentom, studentu, studente; lm studenti, studenata, studentima, studente, studentima, studentima, studenti
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. studirati
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
student (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) student
- (1.2) uczeń szkoły średniej
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik student studenti dopełniacz studenta studentů celownik studentovi / studentu studentům biernik studenta studenty wołacz studente studenti miejscownik studentovi / studentu studentech narzędnik studentem studenty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. studentka ż, studium n
- czas. studovat
- przym. studentský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
student (język dolnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
student (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
- (1.1) student
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. studento, studentaro, studentino
- przym. studenta
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 8.
- źródła:
student (język górnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
student (język norweski (bokmål))
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) student, studentka
- odmiana:
- (1.1) en student, studenten, studenter, studentene
- przykłady:
- (1.1) Hun er student ved Universitetet i Warszawa. → Ona jest studentką Uniwersytetu Warszawskiego.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) jusstudent • medisinstudent
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. studere
- rzecz. studium
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
student (język rumuński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) student
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
student (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) student, studentka[1]
- odmiana:
- (1.1) en student, studenten, studenter, studenterna
- przykłady:
- (1.1) Det finns inte så många billiga lägenheter som en fattig student har råd med. → Nie ma wielu tanich mieszkań, na które biedny student może sobie pozwolić.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ta studenten → ukończyć szkołę średnią
- synonimy:
- (1.1) studerande
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. studerande
- czas. studera
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1084.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.