uczelnia (język polski)

uczelnia (1.2)

wymowa:

IPA: [uˈʧ̑ɛlʲɲa], AS: [učelʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…, ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szkoła wyższa

(1.2) budynek, w którym znajduje się uczelnia (1.1)

(1.3) pracownicy i studiujący na uczelni (1.1)

(1.4) studia na uczelni (1.1)

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	uczelnia	uczelnie
dopełniacz	uczelni	uczelni
celownik	uczelni	uczelniom
biernik	uczelnię	uczelnie
narzędnik	uczelnią	uczelniami
miejscownik	uczelni	uczelniach
wołacz	uczelnio	uczelnie

przykłady:

(1.1) To trudne lata, lata wielu wyzwań stających przed uczelnią. (z Internetu)

(1.2) W zamian miasto mogłoby wybudować w pobliżu uczelni oraz szpitala porządne parkingi. (z Internetu)

(1.3) O życiu uczelni informuje studencka rozgłośnia działająca w Internecie.

(1.4) Ilu pracowników po uczelni technicznej zatrudniają wasze zakłady?

składnia:

kolokacje:

(1.3) środowisko uczelni

(1.4) miejsce na uczelni • pójść na uczelnię • wstęp na wyższą uczelnię

synonimy:

(1.1) szkoła wyższa^[1]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. uczeń mos, uczenie n

czas. uczyć ndk.

przysł. uczenie

przym. uczelniany, wewnątrzuczelniany, wokółuczelniany, przyuczelniany, wyuczalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. uczyć + -elnia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) academy, college, university
• arabski: (1.1) كلية ż (kulliyya)
• chiński standardowy: (1.1) 大学 (dàxué)
• esperanto: (1.1) altlernejo, universitato, politekniko, akademio, kolegio
• kaszubski: (1.1) ùczbòwniô ż
• litewski: (1.1) mokykla ż, akademija ż, universitetas m, kolegija ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) вуз n
• ukraiński: (1.1) навча́льний за́клад m
• włoski: (1.1) scuola superiore ż, università ż, accademia ż

źródła: