pracownik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [praˈʦ̑ɔvʲɲik], AS: [pracovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, która została zatrudniona za wynagrodzenie – przez instytucję, firmę lub inną osobę; zob. też pracownik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pracownik pracownicy dopełniacz pracownika pracowników celownik pracownikowi pracownikom biernik pracownika pracowników narzędnik pracownikiem pracownikami miejscownik pracowniku pracownikach wołacz pracowniku pracownicy - przykłady:
- (1.1) Jestem pracownikiem tego banku już pięć lat.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pracownik fizyczny / umysłowy / naukowy / roku / administracji / akordowy / etatowy / najemny / sezonowy • dobry / zły / zaufany pracownik • pracownik seksualny
- synonimy:
- (1.1) pracobiorca, zatrudniony
- antonimy:
- (1.1) pracodawca
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pracownia ż, praca ż, pracuś m, pracowanie n, wypracowanie n, przepracowanie n
- forma żeńska pracownica ż, pracowniczka ż
- czas. pracować ndk., wypracować dk., przepracować dk.
- przym. pracowity, pracowniczy, spracowany, zapracowany
- przysł. pracowicie
- ims. spracowany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. praca + -ownik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) employee, worker
- arabski: (1.1) عامل, موظف, مستخدم
- baskijski: (1.1) langile, behargin
- białoruski: (1.1) працаўнік m, работнік m
- bułgarski: (1.1) работник m
- chiński standardowy: (1.1) 工人 (gōngrén)
- czeski: (1.1) zaměstnanec m
- dolnołużycki: (1.1) pśistajony m
- duński: (1.1) medarbejder w
- esperanto: (1.1) dungito
- francuski: (1.1) travailleur m
- górnołużycki: (1.1) přistajeny m
- hiszpański: (1.1) trabajador m, empleado m
- islandzki: (1.1) starfsmaður m, vinnuþegi m
- kataloński: (1.1) obrer m
- kazachski: (1.1) жұмыскер
- litewski: (1.1) darbuotojas m
- luksemburski: (1.1) Aarbechter m
- łaciński: (1.1) conductus, artifex, operarius
- łotewski: (1.1) strādnieks m
- niderlandzki: (1.1) werker m
- niemiecki: (1.1) Arbeiter m, Arbeitnehmer m, Beschäftigter m
- nowogrecki: (1.1) εργαζόμενος m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) рабо́тник m, трудя́щийся m
- rumuński: (1.1) lucrător m, angajat m, muncitor m
- starogrecki: (1.1) θής m
- szwedzki: (1.1) arbetare w, anställd w
- turecki: (1.1) amele, işçi
- ukraiński: (1.1) працівник m, робітник m
- węgierski: (1.1) dolgozó, alkalmazott
- włoski: (1.1) lavoratore m, dipendente m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.