работнік (język białoruski)
- transliteracja:
- rabotnìk
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) robotnik[1]
- (1.2) pracownik[2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) канторскі работнік → pracownik biurowy
- synonimy:
- (1.1) рабочы
- (1.2) працаўнік
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. работа ż, работка ż, рабочы m, работнічак m, рабацяга m
- forma żeńska работніца ż
- czas. рабіць ndk., рабіцца ndk.
- przym. рабочы
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „robotnik” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 538.
- ↑ Hasło „pracownik” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 579.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.